Eindelijk een boek over sportpedagogiek: het mooi vormgegeven, zeer informatieve en praktische boek ‘een pedagogisch sportklimaat’. Met een voorwoord van de directeur van de CALO en een lijst aan deskundige auteurs. Mijn 10 inzichten uit het boek zijn hier te lezen!
In het mooie artikel ‘Gedachtentraining … maar dan anders’ (Van controledrang naar acceptatie) beschrijft voormalig topsporter Berber van de Berg een nieuwe veelbelovende methode om om te gaan met ‘negatieve gedachten’ die een (top) sport prestatie verhinderen.
Berber van den Berg bedreef als turnster vijftien jaar topsport, met een Olympische nominatie (2004). Ze is als psycholoog afgestudeerd aan de Universiteit van Maastricht en deed in 2012 een minor sportpsychologie aan de Bangor University (Wales). Dagelijks helpt ze (top)sporters om mentaal nog sterker te worden (www. mentaalsterk.com).
In lichte verwarring. Hellup. Hoe centraal moet het kind/student/sporter staan? Verdwijnt de opvoeder/docent/trainer van ‘sage on the stage naar guide on the side’. Mogen we alleen nog maar ‘faciliteren ‘? Hebben wij en de wereld geen eigen stem meer, geen verhaal wat verteld moet worden. Of het nu aansluit of leuk is of niet? Ik ben lichtelijk in verwarring bij de continue oproep het kind, de leerling, de student, de sporter centraal te stellen. Iets in mij vraagt of het geen goed idee om niet het kind/student/sporter centraal te stellen maar juist de RELATIE tussen deze drie en de WERELD?
In het laatste nummer van sportgericht heb ik een iewat provocerend artikel geschreven over (de afwezigheid van) de sportpedagogiek! Over 3D pedagogisch schaken, het front/backstage model en over pedagogische sensitiviteit.
