Kijk en luister nogmaals naar mijn gesprekken met deze zeven pedagogen! Niet alleen kinderen, leerlingen en studenten hebben HOOP (Micha de Winter) en Inspiratie nodig. Docenten ook. Ik ben zo geinspireerd geraakt door gesprekken over pedagogiek met Gert Biesta, Gert Jan van Dokkum, Jaap Kleinpaste, Corina van Doodewaard, Iris Andriessen, Simone Mark en Maike Kooimans.
Het gaat wat mij betreft steeds om medemenselijk opvoeden. Dat wil voor mij zeggen dat ik leerlingen/studenten en (mijn) kinderen benader als medemensen. Die ik introduceer in de wereld en de manier waarop ik in deze wereld sta. Zeker met waarden die ik voorsta maar ook ruimte biedend aan andere perspectieven.
Het betekent ook dat ik opvoeden en vormen zie als wat we met elkaar doen. Als medemensen. In context.
Voor mijn werk op de ALO (HBO) betekent het vooral dat ik studenten benader als ‘gelijkwaardig’. Nu klinkt dat aanmatigend. Maar wat ik bedoel is dat ik niet de leraar ben en zij de leerling. Dat ik vertel en zij luisteren. Nee, ik betrek ze erbij, en zij betrekken mij er bij. Het is net zo goed hun wereld als de mijne. We leren van elkaar. Wijsheid ontstaat in onze interactie.
Ik bevraag ze onophoudelijk naar hun perspectief. En ik leef optimisme en hoop voor. Zelfs als het even niet zo voelt. Ik schenk ze vooral veel vertrouwen. Dat ze het in zich hebben om wat moois in hun leven te doen. En in de wereld. Het onderwijs systeem brengt met zich mee dat ik er kennis in gooi die ze ontvangen. Met toetsen en cijfers. En dan nog zoek ik de participatie op: wat vonden jullie hier van? Wat kun je er mee?
En ik heb ontdekt dat als ik ze mede eigenaar laat worden van ons onderwijs dat ze minder passief worden. Beetje bij beetje. Vertrouwen houden, geduld hebben. Niet uit angst naar de orde en controle knop grijpen. Dat is mijn opgave.
De zeven gesprekken